του Δημήτρη Κουκλουμπέρη *
Δυσκολότερα από ότι είχε φανεί κυλούν αυτές τις ημέρες οι συζητήσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους και τους θεσμούς, οι οποίοι εξακολουθούν να πιέζουν για μέτρα που είναι σχεδόν βέβαιο ότι η κοινωνία δε θα μπορέσει να αντέξει. Και άρα δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικού κόστους για την κυβέρνηση, αλλά συνολικά θέμα ορίων και αντοχών για τους πολίτες.
Είτε πρόκειται για έλλειψη κατανόησης της πραγματικότητας στην ελληνική κοινωνία λόγω τυφλού νεοφιλελεύθερου δογματισμού των δανειστών είτε για σκόπιμη προσκόλληση για να υποταχθεί η κυβέρνηση και να παραδειγματιστούν όλοι όσοι πίστευαν στην Ευρώπη ότι μπορούν να τη μιμηθούν, το σίγουρο είναι ότι η κατάσταση καθίσταται περίπλοκη, με κίνδυνο να εισέλθει ολόκληρη η ευρωζώνη σε αδιέξοδες ατραπούς που ούτε η ίδια επιθυμεί, αλλά εκεί οδηγεί με τη στάση των ηγετικών κύκλων της.
Το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αντιδρά και αρνείται την άνευ όρων συνθηκολόγηση. Δε μπορούμε παρά να δώσουμε δίκιο σε όσους κινούνται στον άξονα της προεκλογικής δέσμευσης για αλλαγή πολιτικής που θα πατά φρένο στη λιτότητα, στις μειώσεις μισθών και στο ξεκλήρισμα των συντάξεων.
Το δήλωσε άλλωστε ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός από το συνέδριο του Economist ότι η εντολή της κυβέρνησης είναι η αλλαγή της πολιτικής του μνημονίου.
Από την άλλη πλευρά, δε γίνεται να μη λάβει κάποιος σοβαρά υπόψη το βάρος της ευθύνης και τις τραγικές συνέπειες που θα είχε μια αρνητική τροπή στη διαπραγμάτευση και μια πιθανή χρεοκοπία.
Ψήφισαν άραγε οι πολίτες για να προκληθεί ρήξη; Αν κρίνουμε συμβουλευόμενοι τις δημοσκοπήσεις αλλά και χωρίς αυτές, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πλειοψηφία συνεχίζει να τάσσεται υπέρ ενός έντιμου και αμοιβαία επωφελούς συμβιβασμού.
Όπως επίσης και τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, πιάνοντας το λαϊκό σφυγμό δηλώνουν στο ίδιο μήκος κύματος ότι τηρούν τις κόκκινες γραμμές αλλά επιδιώκουν συμφωνία και όχι ρήξη.
Οι ώρες είναι κρίσιμες. Ορισμένοι ίσως τις χαρακτηρίσουν και ιστορικές. Δε θα διαφωνήσουμε. Γι’ αυτό και θα προσυπογράψουμε τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη ότι σύσσωμη η κυβέρνηση έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας ένα δύσκολο εγχείρημα συνολικής ευθύνης, για το οποίο αποφασίζει και δρα συλλογικά με σκοπό τη θετική έκβαση των διαπραγματεύσεων προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας.
Αυτό θεωρούμε ότι θα είναι επιτυχία και κατόρθωμα. Αυτό περιμένει και αυτό προσδοκά ο κόσμος.
Εκτιμούμε λοιπόν και ευελπιστούμε ακόμη και τώρα που τα πράγματα μοιάζουν να έχουν κολλήσει, πως είναι εφικτή μια λύση κοινωνικά βιώσιμη για το τέλος της ύφεσης, την αντιμετώπιση της ανεργίας και την επούλωση των πληγών του μνημονίου που θα δώσει ορατότητα για το μέλλον. Παράλληλα, απολύτως αναγκαίο είναι οι εκπρόσωποι των δανειστών να κατανοήσουν ότι το κόστος μιας ρήξης δε θα είναι μεγάλο και οδυνηρό μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία. Επιθυμούν μια κατάσταση που ίσως να μη μπορούν να διαχειριστούν;
Μια ρεαλιστική και εφαρμόσιμη συμφωνία, για να επικαλεστούμε ξανά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, είναι λοιπόν ο κοινός στόχος. Η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί απρόσκοπτα και πιο εντατικά στην ίδια κατεύθυνση!
Ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βόλο αλλά οι σειρήνες της πρωτεύουσας τον μάγεψαν και από το 2000 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Απόφοιτος του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και «αιώνιος» φοιτητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου. Πολιτικό ον, κατά την αριστοτέλεια λογική, θεωρεί το γράψιμο πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
